"Η Διαδρομή της Σημαίας" 10 χρόνια στον Κοκκινόβραχο Λεωνιδίου 25η Μαρτίου (pics)

"Η Διαδρομή της Σημαίας" 10 χρόνια στον Κοκκινόβραχο Λεωνιδίου 25η Μαρτίου

2011-2021

Στην Διαδρομή της Σημας

(25-27 Μαρτίου 2011)

Πειραιάς 7 Απριλίου 2011

Το τριήμερο της 25ης Μαρτίου 2011 πραγματοποιήθηκε αποστολή καταρρίχησης στο κοκκινόβραχο Λεωνιδίου, με υψόμετρο κορυφής 456μέτρα(*). Στην περιοχή Πετσίνα τοποθεσία Σόπορο.

Η αποστολή οργανώθηκε από τον Φ.Ο.Σ (Φυσιολάτρες Ορειβάτες Σπηλαιολόγοι) ενώ συμμετείχε και ένα μέλος του ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο.(Σπηλαιολογικός Ελληνικός Εξερευνητικός Όμιλος).Ο κύριος στόχος ήταν, το αρμάτωμα με σπηλαιολογικές τεχνικές-μονού σχοινιού της ορθοπλαγιάς κατακόρυφου ύψους 240 μέτρα, στη διαδρομή της σημαίας. Με σκοπό να βοηθήσουμε και εμείς την προσπάθεια προβολής του τόπου, με την παρουσία μας εκεί θα ζωντανέψει ο κόκκινος βράχος, μετά από είκοσι πέντε χρόνια αναρριχητικού ύπνου.

Το επιχείρημα εξελίσσεται από το μεσημέρι της Παρασκευή 25ης Μαρτίου 2011. Ο βράχος μας περίμενε αγέρωχος να βάλουμε και εμείς τα δικά μας στηρίγματα (βύσματα) στην επιφάνειά του. Όλη η ομάδα ήταν παρούσα στη κορυφή του βράχου στο σημείο που κυματίζει η γαλανόλευκη Ελληνική σημαία.

Η εμπειρία κατάβασης σε τόσο μεγάλο ύψος είναι πρωτόγνωρη σε όλους. Η ψυχραιμία όμως που τους διακρίνει απορρέει από την εκπαίδευση που έχουν. Η ομαδικότητα και η αρμονία, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που δημιουργεί η ομάδα, συνδυάζει κάτι σίγουρο ότι όλα θα πάνε καλά.

Ο Νίκος Πασπαλιάρης ξεκίνησε από επάνω να αρματώνει την διαδρομή σπηλαιολογικά.Το αρμάτωμα απαιτεί να καθαρίσει την διαδρομή δεξιά και αριστερά από τους σαθρούς βράχους. Καθώς ο όγκος του βράχου έπεφτε χτύπαγε και διαλυόταν, (ακουγόταν σαν δυναμίτης). Έτσι τοποθετώντας βύσματα, πλακέτες, κρίκους και σχοινί έφτασε στο τέλος (στη ρίζα του βράχου), ολοκληρώνοντας το δύσκολο έργο του. Κατέβηκε πρώτος το βράχο ανοίγοντας μια νέα διαδρομή. Στην συνέχεια κατέβηκαν οι Νίκος Λίκας Γιάννης Πρωτόπαπας, Χρήστος Μιχαηλίδης, Jan Van Driel, Φίλιππος Μαλαμάς. Κάτω στο δρόμο οι κάτοικοι παρακολουθούσαν την προσπάθεια που έκανε η ομάδα από το μεσημέρι. Όταν κατέβηκαν τους υποδέχτηκαν με επιφωνήματα χαράς προσφέροντάς τους νερό και φρούτα. Το ίδιο βράδυ προς τιμήν ο Δήμαρχος προσκάλεσε σε δείπνο τους δεκαπέντε σπηλαιολόγους.

Για το αρμάτωμα χρησιμοποιήθηκαν ανοξείδωτα αγκύρια Μ 10 πλακέτες και ρελέ τα οποία παρέμειναν στο βράχο. Χρειάστηκαν συνολικά 300 μέτρα σχοινί. Υπάρχουν 13 αλλαγές, ενώ χρειάζεται να τοποθετηθούν 2 πλακέτες ακόμη για απόλυτη ασφάλεια.

Το Σάββατο 26 Μαρτίου η ομάδα χωρίστηκε στα τρία. Στη διαδρομή της σημαίας πήγαν στο εκπαιδευτικό κομμάτι της διαδρομής που είναι τα πρώτα 40 μέτρα του βράχου, στο τεράστιο πατάρι (μπάτσικα) που βρίσκεται εκεί, κατέβηκαν και ανέβηκαν, οι Χρήστος Μοραΐτης, Δημήτρης Ναικλής, Ιάκωβος Μεταξωτός, για να τους κινηματογραφήσει η Α.R.T (Αρκαδική ραδιοφωνία τηλεόραση). Στη συνέχεια κατέβηκαν μέχρι το τέλος (στη ρίζα του βράχου) οι Αντώνης Πατούλας και Γιάννης Μεταξωτός.

Την εξερεύνηση σπηλαίων (ψαχτήρι) στη γύρω περιοχή, και με την υπόδειξη του κατοίκου Δημήτρη (Γκίλη), ανέλαβαν οι: Λίκας, Jan, Πρωτόπαπας, Δημήτρης Λεσές.Πήγαν στο Φριά στην τρύπα του Κόκιου, στη συνέχεια πήγαν στην κάτω Βασκίνα, και μπήκαν στην τρύπα του Νικολέση εκεί γέμισαν ψύλλους, αυτά τα περιστατικά συμβαίνουν στην εξερεύνηση νέων σπηλαίων. Μερικές φορές παραμονεύουν και άλλοι κίνδυνοι τους οποίους καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

Τον εντοπισμό πεδίου αναρρίχησης βράχου ανέλαβαν οι: Πασπαλιάρης, Μιχαηλίδης, Μαλαμάς, Τριανταφύλλη Φρύνη. Εντοπίστηκε κοντά στο δρόμο πεδίο με δυτικό προσανατολισμό (σκιά μέχρι το μεσημέρι) με ύψος διαδρομών 10-20 μέτρα. Καρφώσανε 3 αναρριχητικές διαδρομές top rope με ρελέ οι οποίες θα εξοπλιστούν με ανοξείδωτες πλακέτες Μ 10, ώστε να γίνουν κατάλληλες για αθλητική αναρρίχηση.

Μετά από όλα αυτά η ομάδα συγκεντρώθηκε, αργά το απόγευμα. Γεύμα δεν φαινόταν πουθενά στον ορίζοντα και όλοι πεινούσαν. Με μία μικρή ξεκούραση, και με συζητήσεις για το ξαρμάτωμα του βράχου, έφτασε το σούρουπο. Ώρα για δράση!

Ήταν από την αρχή επιθυμία του Χρήστου Μιχαηλίδη και του Γιάννη Μεταξωτού να ξαρματώσουν την διαδρομή μέσα στη μαγεία της νύχτας. Την ημέρα η ζέστη του ήλιου θα δυσκόλευε αρκετά την ανάβαση. Είχαν να βγάλουν 300 μέτρα σχοινί. Έτσι ξεκίνησαν και μοίρασαν τη διαδρομή στα δύο. Ο Χρήστος από επάνω θα κατέβαινε μέχρι το ρελέ της ένωσης των σχοινιών, να ρίξει τα 200 μ., να βγάλει τα 100 μ. και να ανεβεί.

Ο Γιάννης από κάτω θα ανέβαινε στην αλλαγή να βγάλει τα 200 μ. και να κατεβεί. Ο Χρήστος έκανε το δικό του κομμάτι, ενώ ο Γιάννης ανέβαλε για την άλλη μέρα λόγο κινδύνου λιθοπτώσεων.

Το γεύμα έγινε δείπνο, όλη η ομάδα περίμενε τους συνάδελφους να τελειώσουν την διαδικασία, και επιτέλους καθίσαμε για φαγητό όλοι παρέα. Τα παιδιά μας είπαν ότι οι φακοί μας φαίνονταν σαν φαναράκια στο σκοτεινό βράχο.

Την Κυριακή 27 Μαρτίου ο Γιάννης Μεταξωτός, θα ξεκίναγε νωρίς το πρωί για να μη χαθεί η ημέρα. Η αλλαγή της ώρας μπέρδεψε λίγο το χρόνο. Όμως πήγε στη ρίζα του βράχου μαζί με το Δημήτρη Αργύρη, ανέβηκε την διαδρομή μέχρι την αλλαγή. Το σχοινί είχε απλώσει στην επάνω δεξιά μεριά της ορθοπλαγιάς αλλά το τράβηξε σχετικά εύκολα, το έλεγξε για τυχόν χτυπήματα και το έστειλε κάτω διπλό. Έκανε της αλλαγές του και κατέβηκε με το οχτάρι βγάζοντας τους κρίκους. Έκανε ανάκληση του σχοινιού, το μάζεψαν στο σάκο, κατέβηκαν την πλαγιά και επέστρεψαν στο δρόμο, όπου τους υποδέχτηκε παρέα νεαρών που έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδα απολάμβαναν το επιχείρημα από το καφενείο, σκεπτόμενοι ότι στη θέα του ο βράχος αποτελεί ονειρώδης πρόκληση για τον σπηλαιολόγο, αναρριχητή. Αυτή την πρόκληση έζησε η ομάδα μας. Ήταν μια καλή αρχή που έγινε σε τρεις υπέροχες ηλιόλουστες ημέρες, μέσα στην εθνική μας εορτή αποδώσαμε κι εμείς ένα φόρο τιμής στην ένδοξη Ελληνική σημαία. Η ώρα πέρασε και μετά το φαγητό με παραδοσιακές γεύσεις, συζητήσαμε τα αποτελέσματα της αποστολής, καθώς και για μελλοντικές δράσεις στην περιοχή.

Η αποστολή τελείωσε με επιτυχία, και η ομάδα ετοιμάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα. Υπεύθυνος της αποστολής ήταν ο Μεταξωτός Γιάννης τηλ. 6944381024

Υποστήριξη στην ομάδα παρείχαν οι: Εύη Δημητριάδου, Φρύνη Τριανταφύλλη και Ελένη Ρεντούλη. Συμμετείχαν 15 σπηλαιολόγοι και 2 συνοδοί.

Ενημέρωση προς ειδικευμένους.

O βράχος είναι καλής ποιότητας ασβεστόλιθος με κάποια σαθρά σημεία, ιδιαίτερα ευχάριστος για δυνατή αναρρίχηση. Η διαδρομή καθαρίστηκε από τις περισσότερες πέτρες, αλλά όπως πάντα χρειάζεται κράνος και προσοχή κατά την κατάβαση και ανάβαση. Χρειάζονται 2 βιομηχανικά προσθήκες για να είναι απόλυτα ασφαλή.

Στη ρίζα του βράχου υπάρχει μονοπάτι που κατεβαίνει την πλαγιά και μετά από περπάτημα δέκα λεπτών βρίσκεσαι στο δρόμο. Από το Λεωνίδιο φαίνεται η σημαία να κυματίζει ψηλά στο Θεόρατο βράχο.

Για να φτάσεις στη διαδρομή της σημαίας, ανεβαίνεις με το αυτοκίνητο τον δρόμο με άσφαλτο προς Βασκίνα. Σε δέκα λεπτά τελειώνει η ανηφόρα και παρκάρεις δεξιά, από εκεί αρχίζει το μονοπάτι, όπου με πέντε λεπτά περπάτημα φτάνεις στη σημαία. Εκεί αντικρίζοντας τη θέα από ψηλά πραγματικά θέλεις να ξανάρθεις σε αυτό το τόπο, με το καταπράσινο βουνό και τη γαλανή θάλασσα. Το παραδοσιακό Λεωνίδιο.

Την προσπάθεια του Φ.Ο.Σ(Φυσιολάτρες Ορειβάτες Σπηλαιολόγοι) βοήθησαν:

Ο Δήμος Νότιας Κυνουρίας, το συμβούλιο της Δημοτικής κοινότητας Λεωνιδίου, οι υπάλληλοι του Δήμου, και οι κάτοικοι με την παρουσία τους.

Ο Φ.Ο.Σ τους ευχαριστεί όλους θερμά και θα συμμετέχει ενεργά στις προσπάθειες τους να αναδειχτεί το Λεωνίδιο στα τεχνικά αθλήματα αναρρίχησης βράχου.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον Φ.Ο.Σ και την ομάδα, καθώς και τους ανώνυμους εθελοντές που είναι πάντα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν.

Η σπηλαιολογία και τα τεχνικά αθλήματα έχουν σαν κύριο στόχο την ασφάλεια, πριν από την ευχαρίστηση.

Η ασφάλεια είναι το κύριο μέλημα μίας ομάδας, και η ασφάλεια έρχεται μέσα από την εκπαίδευση. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ = ΑΣΦΑΛΕΙΑ

(*) Όλες οι μετρήσεις υψομέτρου έγιναν με GPS

Μεταξωτός Ιωάννης (ΔΡΑΣΗ-ΦΟΣ)

Δείτε εδώ

Το Χρονικό της Αποστολής στον Κοκκινόβραχο Λεωνιδίου

(25-27 Μαρτίου 2011)